celebruje mszę w Bieńczycach – Nowej Hucie, a w kościele św. Anny w Krakowie mówi konferencję dla prawników;

w czasie trwania II sesji soboru watykańskiego II mówi w Radio Watykańskim konferencję nt. 600-lecia Akademii Krakowskiej poprzedniczki Uniwersytetu Jagiellońskiego i jej związków z Kościołem krakowskim;

w czasie trwania III sesji soboru watykańskiego II mówi w Radio Watykańskim konferencję na temat godności osoby ludzkiej;

wraz z dwoma innymi biskupami odpisuje na list Pawła VI solidaryzującego się z polskimi biskupami, którzy – w odpowiedzi na brak zgody polskich władz państwowych na wyjazd Prymasa Wyszyńskiego – zrezygnowali z udziału w Pierwszym Synodzie Biskupów w Rzymie;

w Radio Watykańskim mówi na temat 50-lecia KUL;

podczas spotkania Rady Głównej Episkopatu Polski w obecności kard. Gabriela Marii Garrone, prefekta watykańskiej Kongregacji Pro Institutione Catholica, przedstawia w języku francuskim relację o stanie nauki polskiej;

w Bazylice św. Piotra uczestniczy w beatyfikacji Marii Teresy Ledóchowskiej, założycielki Sodalicji św. Klawera, (zm. w 1922 r.) zwanej „Matką czarnej Afryki”;

odpowiada na życzenia gratulacyjne władz państwowych PRL z okazji wyboru na Stolicę Apostolską;

dowiaduje się o zaginięciu 36-letniego ks. Jerzego Popiełuszki (zamordowanego przez funkcjonariuszy tzw. służby bezpieczeństwa komunistycznego reżimu gen. Jaruzelskiego);

beatyfikuje Teresę Marię od Krzyża Manetii (1846-1010) założycielkę zgromadzenia Sióstr III Zakonu św. Teresy od Jezusa;

w trakcie 3. podróży apostolskiej po Brazylii oddaje pod opiekę Matki Bożej Kościół w tym kraju;

pisze telegram z okazji 10-lecia śmierci ks. Jerzego Popiełuszki;

na Pl. św. Piotra ogłasza św. Teresę z Lisieux doktorem Kościoła;

na ręce abpa Józefa Kowalczyka, nuncjusza apostolskiego w Polsce kieruje telegram kondolencyjny po śmierci bpa Jana Chrapka CSMA;

beatyfikuje Matkę Teresę z Kalkuty (1910-1997) opiekunkę ubogich, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości i Zgromadzenia Braci Misjonarzy Miłości. (mj)

na Jasnej Górze celebruje mszę św. przed obrazem Matki Bożej, a pod szczytem prowadzi różaniec z młodzieżą akademicką;

podczas II sesji soboru watykańskiego II przemawia nt. potrzeby przygotowania nowej wersji dokumentu nt. „Kościoła w świecie współczesnym” i przedstawia tę nową wersję;

podczas III sesji soboru watykańskiego II wypowiada się na temat dialogu Kościoła ze światem współczesnym i konieczności uwzględnienia odmiennych sytuacji wiernych w różnych krajach;

wydaje dekret rozpoczynający proces informacyjny na terenie archidiecezji krakowskiej dotyczący życia i heroiczności cnót siostry Faustyny Kowalskiej;

w Lublinie uczestniczy w obchodach II Tygodnia Ekumenicznego na KUL – mówi referat: „Wspólnota ludzka w oczach soboru”;

w Lublinie przemawia podczas inauguracji roku akademickiego KUL;

uzyskuje zatwierdzenie przez Kongregację ds. Nauki Katolickiej statutu i ratio studiorum („plan studiów”) dla Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie;

w Bolonii uczestniczy w sympozjum nt. praw człowieka;

podczas trzeciej papieskiej audiencji spotyka się z dziennikarzami i pracownikami radia i telewizji;

nawiedza sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Pompejach i celebruje mszę św. dla 200 tys. wiernych, spotyka się z mieszkańcami Neapolu;

w bazylice św. Piotra kanonizuje br. Michała Franciszka – Alojzego Febres Cordero (1854-1910) ze Zgromadzenia Braci Szkół Chrześcijańskich, Ekwadorczyka;

ogłasza Orędzie na 1. Światowy Dzień Chorego – przewidziany na 11 lutego w 1993 r.; „Miłość dla cierpiących miarą poziomu cywilizacji”;

beatyfikuje włoskie małżeństwo – Marię i Luigiego Beltrame Quatrocchich, pierwszą w historii parę małżeńską jednocześnie wyniesioną na ołtarze;

kreuje 30 nowych kardynałów, w tym ks. Stanisława Nagyego SCJ, sercanina z Krakowa; (mj)