otrzymuje święcenia subdiakonatu z rąk metropolity kard. Sapiehy; składa podanie o dopuszczenie do diakonatu;

składa na piśmie uwagi do projektu soborowego dekretu: De Ministerio et Vita Presbyteroru o duchowieństwie;

zwraca uwagę na brak zagadnienia doniosłości sakramentu pokuty w życiu duchowym i w posłudze kapłańskiej w dokumencie przygotowywanym przez Synod Biskupów w Rzymie;

wraz z kard. Wyszyńskim i bpem Františkiem Tomaškiem, apostolskim administratorem Pragi, je obiad z Pawłem VI;

dowiaduje się o wylewie krwi do mózgu swego przyjaciela bpa Andrzeja Deskura i odwiedza go w szpitalu; spotyka się z Prymasem Wyszyńskim;

w Rzymie kończy obchody 1100-lecia śmierci św. Metodego, apostoła Słowian;

celebruje mszę św. na zakończenie Kongresu Eucharystycznego w brazylijskim mieście Natal;

podczas podróży apostolskiej na Santo Domingo w Dominikanie przekazuje 100 tys. dolarów dla szpitala pediatrycznego, w którym leczy się m.in. ok. 60 dzieci nosicieli wirusa HIV; przedstawiciele rdzennej grupy mieszkańców Ameryki z okazji 500-lecia ewangelizacji Ameryki powierzają jego trosce 41 mln Indian należących do 529 grup etnicznych zamieszkujących oba kontynenty; spotyka się z wiernymi i biskupami z Haiti i Kuby;

formułuje przesłanie do wiernych i Episkopatu Meksyku z okazji 100-lecia koronacji cudownego obrazu Matki Bożej z Guadalupe, patronki tego kraju;

podczas kolejnego pobytu w Poliklinice im. A. Gemellego w Rzymie nazywa to miejsce „Watykanem nr 3”. (mj)

recytuje swe młodzieńcze wiersze podczas wieczoru poetyckiego „Drogą topolowy most” w Domu Katolickim (obecnie budynek Filharmonii Krakowskiej);

przy Czarnym Krucyfiksie w katedrze wawelskiej celebruje mszę św. w intencji wyniesienia na ołtarze Królowej Jadwigi Andegaweńskiej; podobnie w 1961 r.;

ze studentami jedzie na dwa dni rekolekcji na Jasną Górę;

w przeddzień jubileuszowych obchodów Millennium Polski w udziałem Episkopatu Polski celebruje we Wrocławiu mszę św. przy grobie bł. Czesława, dominikanina;

w Trzebnicy wygłasza słowo końcowe podczas obchodów 700-lecia kanonizacji św. Jadwigi śląskiej;

podczas Pierwszego Zgromadzenia Synodu Biskupów w Rzymie formułuje zasadę pluralizmu w Kościele i znaczenia wspólnoty dla kolegialności biskupiej;

w Oświęcimiu przewodniczy uroczystości pierwszej rocznicy beatyfikacji o. Maksymiliana Kolbego – z udziałem kard. Paolo Bertolego prefekta Kongregacji ds. Beatyfikacji i kard. Johna Wrighta prefekta Kongregacji ds. Duchowieństwa oraz kard. Johna Króla prymasa USA; w katedrze wawelskiej pod przew. kard. Johna Króla modli się o wyniesienie na ołtarze Królowej Jadwigi Andegaweńskiej;

podczas III Sympozjum Biskupów Europy nt.: „Biskup w służbie wiary” wygłasza referat wprowadzający;

oddaje głos w pierwszych nieskutecznych głosowaniach na konklawe po śmierci Jana Pawła I; rano głosy oddawane są na kard. Benellego, abpa Florencji, kard. Siriego, abpa Genui i kard. Giovanni Colombo, apba Mediolanu; w głosowaniach popołudniowych także na kard. Ugo Polettiego z Novary i kard. Pericle Feliciego oraz 5 głosów na kard. Wojtyłę (w 4. głosowaniu);

pisze telegram na 400-lecie Liceum im. Nowodworskiego w Krakowie;

w stolicy Brazylii celebruje mszę św. dla miliona wiernych,

spotyka się z Aleksandrem Sołżenicynem laureatem literackiej nagrody Nobla; w piętnastą rocznicę wyboru otrzymuje życzenia i podziękowania z całego świata; słucha koncertu zorganizowanego na jego cześć;

podczas pobytu w Poliklinice im. A. Gemellego odwiedza chore dzieci przebywające na oddziale pediatrycznym sąsiadującym z jego pokojem;

prezentuje encyklikę „Fides et ratio” (podpisaną 14 IX 1998); (mj)