zmienia miejsce zamieszkania – z pokoju w mieszkaniu ks. prof. Ignacego Różyckiego przy ul. Kanoniczej 19 przenosi się do samodzielnego mieszkania w sąsiedniej kamienicy przy ul. Kanoniczej 21;
w katedrze wawelskiej mówi o miejscu zakonnic w Kościele na podstawie soborowej Konstytucji o Kościele;
przewodniczy ceremonii pogrzebowej ks. inf. Michała Krzywickiego, administratora apostolskiego w Drohiczynie;
w Pałacu Biskupów Krakowskich podczas spotkania Komisji Duszpasterstwa i przewodniczących innych komisji Episkopatu Polski przez półtorej godziny mówi nt. problemów realizacji soboru w Polsce i proponuje m.in. opracowanie nowego katechizmu soborowego;
Episkopat Polski przyjmuje Dyrektorium apostolstwa świeckich – podstawowy dokument polskiego Kościoła nt. apostolstwa świeckich przygotowany jego staraniem;
Episkopat Polski przyjmuje Instrukcję duszpasterską dotyczącą sakramentu bierzmowania przygotowaną przez kierowaną przez niego Komisję Apostolstwa Świeckich;
wprowadza zarządzenie nt. trzymiesięcznego okresu przygotowania narzeczonych do sakramentu małżeństwa w archidiecezji krakowskiej;
przywraca struktury Kościoła katolickiego na Ukrainie; mianuje ks. Mariana Jaworskiego arcybiskupem metropolitą lwowskim obrządku łacińskiego, a bpa Jana Martyniaka – ordynariuszem przemyskim obrządku ukraińsko-bizantyńskiego;
w ramach 63. zagranicznej podróży apostolskiej z Filipin udaje się do Port Molesby, stolicy Papui-Nowej Gwinei;
spotyka się z naczelnymi rabinami Izraela przybyłymi do Rzymu na Koncert Pojednania w ramach obchodów 15. Dnia Dialogu z Judaizmem;
po raz ostatni przemawia z okazji Światowego Dnia Migranta i Uchodźcy: Niech w drodze dialogu wzrasta życzliwość i zrozumienie między odmiennymi kulturami. /mj
w rocznicę założenia zgromadzenia sióstr albertynek po raz pierwszy odwiedza ich dom generalny na krakowskim Prądniku i mówi o swym osobistym duchowym związku z Bratem Albertem Chmielowskim;
w kaplicy Domu Biskupów Krakowskich celebruje mszę św. na 75-lecie powstania zgromadzenia sióstr albertynek;
w katedrze wawelskiej, z licznym udziałem harcerzy, celebruje mszę św. za spokój duszy Andrzeja Małkowskiego – twórcy polskiego skautingu – w rocznicę jego tragicznej śmierci (w 1919 roku); przez kilka następnych lat sprawuje msze św. w kościele św. Anny;
powołuje do życia Archidiecezjalne Muzeum Sztuki Religijnej w Krakowie, które wtedy jednak jeszcze nie podejmuje regularnej działalności;
prymas Polski oficjalnie potwierdza, że Episkopat Polski wybrał go na przewodniczącego Komisji ds. Apostolstwa Świeckich, przewodniczącego Komisji ds. Nauki Katolickiej i członka komisji ds. Instytucji Polskich w Rzymie oraz członka Komisji ds. Duszpasterstwa Ogólnego;
przyjmuje delegację NSZZ „Solidarność”;
wysyła listy do prezydentów USA i Iraku z wezwaniem do zaniechania konfliktu zbrojnego;
do biskupów polskich przybyłych z wizytą ad limina mówi o nadejściu „godziny laikatu” w Kościele polskim;
w Manili celebruje mszę św. na zakończenie X Światowego Dnia Młodzieży z udziałem niemal 5 mln osób, tworzących największe do tej pory zgromadzenie w historii;
spotyka się z biskupami trzech Kościołów chrześcijańskich w Finlandii: katolickiego, luterańskiego i prawosławnego z okazji 850-lecia chrześcijaństwa w tym kraju; pisze List z okazji 60. rocznicy wyzwolenia niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. /mj
podczas spotkania Komisji Duszpasterstwa Episkopatu Polski zostaje mianowany krajowym duszpasterzem inteligencji twórczej;
w kościele sióstr sercanek w Krakowie celebruje mszę św. z okazji 125. rocznicy urodzin abpa Józefa Pelczara, założyciela Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego;
w kościele franciszkanów konwentualnych spotyka się na dorocznym opłatku z krakowskim środowiskiem niewidomych; podobnie w kolejnych latach;
spotyka się z Bratem Rogerem Schutzem założycielem i przełożonym ekumenicznej wspólnoty z Taize;
wręcza krzyże misyjne 350 wędrownym katechetom ze wspólnot neokatechumenalnych z różnych krajów;
w Port Molesby na Nowej Gwinei beatyfikuje Piotra To Rota (1912-1945), świeckiego katechetę, syna czarownika z plemienia Tolai, męczennika za wiarę zamordowanego przez japońskich okupantów, pierwszego błogosławionego Papuasa;
pisze List do wszystkich rodzin franciszkańskich z okazji 50-lecia ogłoszenia św. Antoniego Padewskiego (1195-1231) doktorem Kościoła. /mj
(ostatnie wejście 14.40)
Zobacz więcej
