w bazylice św. Piotra uczestniczy w beatyfikacji o. Maksymiliana Marii Kolbego, polskiego franciszkanina, który oddał swe życie za współwięźnia w Auschwitz;

przemawia na Synodzie Biskupów w Rzymie i opowiada się za całkowitą wolnością katechizacji prowadzonej przez Kościół;

w Rzymie przewodniczy koncelebrze uczestników III Sympozjum Biskupów Europy, a w dyskusji stawia zadania na przyszłość wynikające z przebiegu obrad;

wydaje komunikat czytany w dniu modlitw o budowę nowych kościołów w archidiecezji krakowskiej;

w trakcie IV Zgromadzenia Synodu Biskupów w Rzymie udziela wywiadu dla Radia Watykańskiego na temat katechizacji;

celebruje mszę św. na zakończenie konklawe, wygłasza swe pierwsze papieskie orędzie, a w Poliklinice im. A. Gemellego odwiedza chorego przyjaciela bpa Andrzeja Deskura;

w brazylijskim Campo Grande spotyka się z ok. 1000 osób trędowatych;

spotyka się z 1000 uczestników pierwszej narodowej pielgrzymki z Białorusi;

Listem apostolskim Mane nobiscum Domine (Zostań z nami, Panie) otwiera Rok Eucharystii w Kościele. (mj)

celebruje mszę w Bieńczycach – Nowej Hucie, a w kościele św. Anny w Krakowie mówi konferencję dla prawników;

w czasie trwania II sesji soboru watykańskiego II mówi w Radio Watykańskim konferencję nt. 600-lecia Akademii Krakowskiej poprzedniczki Uniwersytetu Jagiellońskiego i jej związków z Kościołem krakowskim;

w czasie trwania III sesji soboru watykańskiego II mówi w Radio Watykańskim konferencję na temat godności osoby ludzkiej;

wraz z dwoma innymi biskupami odpisuje na list Pawła VI solidaryzującego się z polskimi biskupami, którzy – w odpowiedzi na brak zgody polskich władz państwowych na wyjazd Prymasa Wyszyńskiego – zrezygnowali z udziału w Pierwszym Synodzie Biskupów w Rzymie;

w Radio Watykańskim mówi na temat 50-lecia KUL;

podczas spotkania Rady Głównej Episkopatu Polski w obecności kard. Gabriela Marii Garrone, prefekta watykańskiej Kongregacji Pro Institutione Catholica, przedstawia w języku francuskim relację o stanie nauki polskiej;

w Bazylice św. Piotra uczestniczy w beatyfikacji Marii Teresy Ledóchowskiej, założycielki Sodalicji św. Klawera, (zm. w 1922 r.) zwanej „Matką czarnej Afryki”;

odpowiada na życzenia gratulacyjne władz państwowych PRL z okazji wyboru na Stolicę Apostolską;

dowiaduje się o zaginięciu 36-letniego ks. Jerzego Popiełuszki (zamordowanego przez funkcjonariuszy tzw. służby bezpieczeństwa komunistycznego reżimu gen. Jaruzelskiego);

beatyfikuje Teresę Marię od Krzyża Manetii (1846-1010) założycielkę zgromadzenia Sióstr III Zakonu św. Teresy od Jezusa;

w trakcie 3. podróży apostolskiej po Brazylii oddaje pod opiekę Matki Bożej Kościół w tym kraju;

pisze telegram z okazji 10-lecia śmierci ks. Jerzego Popiełuszki;

na Pl. św. Piotra ogłasza św. Teresę z Lisieux doktorem Kościoła;

na ręce abpa Józefa Kowalczyka, nuncjusza apostolskiego w Polsce kieruje telegram kondolencyjny po śmierci bpa Jana Chrapka CSMA;

beatyfikuje Matkę Teresę z Kalkuty (1910-1997) opiekunkę ubogich, założycielkę Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Miłości i Zgromadzenia Braci Misjonarzy Miłości. (mj)