Śmierć „niezwykłego człowieka”
Data publikacji:
18.02.2025
Jan Paweł II
W zimowy wtorek 18 lutego 1941 r., w wieku 62 lat, zmarł Karol Wojtyła senior. Spoczął w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Jego 21-letni syn tego dnia stracił nie tylko ostatniego członka najbliższej rodziny, ale też przyjaciela i człowieka, na którego mógł liczyć w każdej sytuacji. Przez ostatnie lata - po śmierci Emilii, a potem Edmunda - zdani byli na siebie, wiele czasu spędzali razem. Postawy i wartości, które ojciec zaszczepił synowi dały fundament pod jego późniejszą posługę i pozwoliły Janowi Pawłowi II powiedzieć, że swojego ojca uważa za „niezwykłego człowieka”.
Życiowe doświadczenia
Karol Wojtyła senior wyróżniał się rozwagą i wewnętrznym spokojem. Wynikały one nie tylko z charakteru, ale były też owocem jego głębokiego życia duchowego. Właśnie żywa wiara, dojrzałość i skupianie się na tym, co najważniejsze, pozwalały mu przetrwać trudne doświadczenia, które dotykały jego rodzinę. W 1916 r., kilkanaście godzin po narodzeniu, zmarła jego jedyna córka, Olga. Później wspierał i towarzyszył aktywnie swojej żonie podczas zagrożonej ciąży. W 1927 r. bez wahania opuścił wojsko, by opiekować się chorującą i słabnącą z każdym dniem Emilią. Dwa lata później boleśnie przeżył jej śmierć, a w grudniu 1932 r. stracił pierworodnego syna Edmunda - obiecującego lekarza. Wszystkie te wydarzenia umacniały jego życiowe postawy, które odzwierciedlały wyznawane przez niego wartości.
„Niezwykły człowiek”
Najwspanialsze świadectwo życia Karolowi Wojtyłę seniorowi wystawił jego syn - Jan Paweł II. Wspominając po latach podkreślał, że to właśnie od ojca nauczył się, „że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków”. Wychowanie, które otrzymał, wartości mu zaszczepione, stały się fundamentem, na którym odważnie budował dorosłe życie, stając się papieżem zmieniającym oblicze Kościoła i świata. O powołaniu, jak zaznaczył papież w książce „Dar i Tajemnica”, właściwie nie rozmawiali - wystarczył przykład życia pełnego wiary, modlitwy i wewnętrznej dyscypliny.