Przejdź do treści
BILETY
ekspozycja domu rodzinnego Jana Pawła II

o ekspozycji stałej

Wejście na ekspozycję znajduje się od strony rynku. Na zwiedzanie Muzeum należy przeznaczyć ok. 1 - 1,5 godziny.
Zakup biletów

Rynek 2 mieszkania 4

Pierwsza na świecie narracyjna wystawa poświęcona Papieżowi Polakowi znajduje się w kamienicy, w której 18 maja 1920 roku przyszedł na świat. Sercem podzielonej na 16 stref tematycznych nowoczesnej przestrzeni wystawienniczej jest dwupokojowe mieszkanie, w którym Karol Wojtyła spędził pierwsze 18 lat życia.
Wadowice przed 1900 rokiem
„Zawsze wracam do tego miasta z poczuciem, że jestem tu oczekiwany jak w rodzinnym domu. A dom był przy ulicy Kościelnej…”
Kamienicę przy ul. Kościelnej 7 wybudowano ok. roku 1870. W 1919 roku, kiedy wprowadzali się do niej Wojtyłowie należała do żydowskiego kupca Chiela Bałamutha. Emilia, Karol i ich syn Edmund zajęli wówczas mieszkanie na pierwszym piętrze składające się z kuchni, sypialni i salonu.
Mieszkanie Wojtyłów w Wadowicach

Wadowice – Mała Ojczyzna

Wystawa to symboliczna podróż przez życie Karola Wojtyły. Klimat Wadowic lat międzywojennych – jakimi zapamiętał je Karol – pełnych bogactwa kultury i ducha patriotyzmu. Odsłania ona proces kształtowania Jego duchowości – już od lat dziecięcych, zwłaszcza pobożności maryjnej, wskazując na jej wadowickie korzenie.
Najważniejsze chwile z życia młodego Karola Wojtyły. Fotografie rodziców, brata, kolegów i przyjaciół, a także oryginalne pamiątki opowiadają historię niezwykłego człowieka.
Wadowice młodego Karola to świat przenikających się kultur i religii. Stąd odnajdziemy tutaj ślady wadowickich Żydów, społeczności która przed wojną stanowiła około 20 procent mieszkańców miasta. Dziś, postacie widziane w zaaranżowanym Sklepie Bałamutha przypominają tę historię. Wśród wielu anonimowych twarzy dostrzec można Jurka Klugera, Żyda, z którym Karol Wojtyła przyjaźnił się przez całe życie, a kiedy wybrany został papieżem to właśnie kolega z Wadowic był dla niego łącznikiem w dialogu międzykulturowym.

Serce Muzeum

Przez 19 lat rodzina Wojtyłów zajmowała mieszkanie na piętrze domu przy Kościelnej 7. Dziś możemy zobaczyć je odtworzone na podstawie wspomnień sąsiadów i kolegów Karola Wojtyły. Składa się z trzech pomieszczeń w układzie amfiladowym i urządzone zostało po mieszczańsku.
Kuchnia Wojtylów
Znajdują się tu najcenniejsze pamiątki po rodzinie Wojtyłów: srebrna torebka Pani Emilii i jej złoty medalion z czterolistną koniczynką, etażerka na książki oraz rodzinna zastawa stołowa. To tutaj można przyjrzeć się albumowi rodzinnemu i fotografiom na których odcisnęło swoje piętno ponad 100 lat historii..
Torebka Emilii Wojtyłowej
Niewielki, środkowy pokój to miejsce, w którym 18 maja 1920 roku przy dźwiękach litanii Loretańskiej przyszedł na świat Karol Wojtyła. Po śmierci Pani Emilii stał się on sypialnią ojca i syna, a życie codziennie od tego momentu koncentrowało się w kuchni. To z jej okna mały Karol spoglądał na zegar słoneczny i napis “Czas ucieka, wieczność czeka”. Częste chwile zadumy i refleksji, związane z tym napisem, wspominał później wielokrotnie, już jako Jan Paweł II.
Widok z okna - zegar sloneczny czas ucieka, wieczność czeka

Kraków

Latem 1938 roku, po maturze 18-letni Karol opuścił rodzinne Wadowice i przeniósł się wraz z ojcem do Krakowa. W tym miejscu opowiadamy historię kolejnych 40 lat życia Wojtyły, które z krótkimi przerwami spędził w tym mieście.
Wojtyła w grupie kolegów
Poznajemy Karola Wojtyłę jako studenta polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, rozwijającego swoje zamiłowanie do poezji i teatru, którego bezpośrednio dotyka dramat II wojny światowej. Wtedy to podejmuje przymusową pracę w Solvayu, aby uniknąć aresztowania. Wspólnie z Karolem przeżywamy odejście Jego Ojca, ostatniej osoby z najbliższej rodziny.
Karol Wojtyła jako pracownik Solvayu
Na pierwszy plan wysuwa się jednak dojrzewające w tym dramatycznym czasie wojny powołanie do kapłaństwa Karola Wojtyły. Ten krakowski okres w życiu Karola Wojtyły – jako księdza, biskupa, arcybiskupa metropolity i kardynała – symbolicznie przedstawia sekwencja strojów duchownych noszonych przez niego na poszczególnych etapach posługi. Wystawa gromadzi w tym miejscu również cenne pamiątki z tamtych lat, jak dyplom magistra teologii ks. Wojtyły, świadectwo moralności z pierwszej parafii w Niegowici czy mitra i rękawiczki z konsekracji biskupiej w 1958 roku.
Fragment wystawy - Krakowie, dziękuje Ci

Papież z Wadowic

40 lat pobytu w Krakowie kardynała Wojtyły wieńczy wydarzenie z 16 października 1978 roku, kiedy to Kolegium Kardynalskie zdecydowało o wyborze Polaka na Stolicę Piotrową. Przypomina o nim pierwsza papieska sutanna, w której pobłogosławił wiernych na watykańskim Placu św. Piotra pamiętnego wieczoru, kiedy ukazał się światu po raz pierwszy jako Jan Paweł II.
Fragmenty gazet z 16.10.1978 roku
W sposób szczególny wybrzmiewają tu również słowa kard. Pericle Feliciego, który po łacinie ogłosił zgromadzonym tłumom: Habemus papam… Pośród zgromadzonych eksponatów dużą uwagę przyciąga naturalnych rozmiarów replika łodzi z czasów Chrystusa, odnaleziona przy brzegu Jeziora Galilejskiego w pobliżu Kafarnaum - symbol Kościoła, którego sternikiem został kardynał z Krakowa.
Replika łodzi Chrystusowej

„Radość przeplata się z bólem…”

„Radość przeplata się z bólem…” Te słowa z niewygłoszonego przemówienia Ojca Świętego przygotowanego na środową audiencję generalną 13 maja 1981 roku w pełni oddają emocje, które towarzyszyły dramatycznym wydarzeniom zamachu na Jana Pawła II. W głębi czerni, szarości i bieli odnajdujemy wyjątkowych, „niemych świadków” tamtych wydarzeń, m.in. oryginalny pistolet Browning HP 9mm, z którego tamtego dnia padły strzały, garnitur szefa papieskiej ochrony Francesco Pasanisiego czy obraz Matki Bożej Częstochowskiej, przed którym wierni na Placu św. Piotra modlili się w intencji rannego papieża.
Broń Ali Agcy w strefie "Przebaczam zamachowcy"
„Tamtego popołudnia czyjaś ręka strzelała, inna prowadziła kulę…” – mówił Jan Paweł II o wydarzeniach z 13 maja 1981 r. To Matce Bożej Fatimskiej Jan Paweł II zawdzięczał ocalenie życia, śmiertelnie zagrożonego w dzień jej liturgicznego wspomnienia, w dniu i godzinie jej pierwszych objawień w Fatimie z 1917 roku.
Figura Matki Bożej z Fatimy na ekspozycji muzeum
Różaniec darowany Janowi Pawłowi II przez s. Łucję Dos Santos

Pasterz Świata

Jan Paweł II niestrudzenie i z zapałem głosił Ewangelię wszystkim narodom. Pielgrzymując po świecie, apelował o pokój, respektowanie praw człowieka, o sprawiedliwość i solidarność społeczną. Spotykał się z przedstawicielami innych kościołów, wyznań i religii. Docierał w najdalsze zakątki świata, przemawiając w wielu językach, zawsze gromadząc wokół siebie tłumy wiernych. 104 razy wyruszał w podróże apostolskie. Odwiedził 129 krajów, przemierzając przy tym ponad 1,6 mln kilometrów.
Fragment ekspozycji w Domu Rodzinnym Jana Pawła II
Choć był obywatelem świata, to w jego sercu szczególne miejsce zajmowała umiłowana ojczyzna. Osiem razy powracał do kraju nad Wisłą, by tchnąć ducha w swój naród. Niezliczona ilość przemówień, homilii i to najważniejsze wołanie: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi”, wygłoszone 2 czerwca 1979 roku w Warszawie, podczas I pielgrzymki do Polski. Wołanie, które stało się impulsem do przemian społeczno - gospodarczych w całej Europie, a w konsekwencji do obalenia systemu komunistycznego..
Krzyż - pamiątka pielgrzymki z 1979 roku
To miejsce w Domu Rodzinnym Jana Pawła II jest wyjątkowe. Tworzymy je wspólnie z ludźmi przybywającymi do Wadowic z całego świata. Już ponad 100 kapsuł z miejsc, w których był Jan Paweł II, zostało umieszczonych w przeszklonej podłodze. Dla wielu ludzi to również miejsce wspomnienia ich spotkania z papieżem Polakiem.
Kapsuły z ziemią w strefie poświęconej papieskim pielgrzymkom po świecie
Jan Paweł II w Ziemi Świętej, 2000 rok, fot. Servizio Fotografico L'Osservatore Romano

„Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”

„Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi” - słowa te wypowiedziane w dniu inauguracji pontyfikatu stały się przesłaniem, wołaniem, które Jan Paweł II powtarzał wiernym każdego dnia.
Porta Sancta w Domu Rodzinnym Jana Pawła II
To miejsce symbolicznie przenosi nas do rzymskiej Bazyliki św. Piotra. Monumentalna replika Drzwi Świętych, wykonana z brązu przywodzi na myśl szczególny moment ich otwarcia. Dwukrotnie w trakcie niemal 27 lat pontyfikatu otwierał je Jan Paweł II, ogłaszając rozpoczęcie roku świętego. W 1983 celebrując kolejną rocznicę odkupieńczej śmierci Jezusa, a w 1999 roku wprowadzając Kościół w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa.
Kościół zbudowany na skale miłości - fragment ekspozycji muzeum
Jan Paweł II pozostawił niezliczoną ilość słów, które i dzisiaj są aktualne. Na czternastu tablicach, wykonanych w technice ikonografii zawarte zostało przesłanie papieskich encyklik, które są najważniejszymi dokumentami każdego papieża. Wkład Jana Pawła II w nauczanie Kościoła jest o wiele większy. Składa się na nie również m.in. 14 adhortacji apostolskich, 42 listy apostolskie czy 12 konstytucji apostolskich.
Spojrzenie przez Drzwi Święte na fotografię Jana Pawła II z 1999 roku.

Wy jesteście nadzieją świata!

Mówił do nich, że są nadzieją świata oraz jego osobistą nadzieją. Z setek kolorowych tabliczek wyłania się ogromne zdjęcie Jana Pawła II otoczonego młodzieżą. Przeglądając się w lustrze doświadczamy radości tego spotkania, stając się jego częścią.
Strefa muzeum poświęcona Światowym Dniom Młodzieży
Trudno nie uśmiechnąć się w tym miejscu, słuchając w głośnikach radosnego dialogu z młodzieżą, prowadzonego z okna na Franciszkańskiej 3, gdzie Ojciec Święty przekomarzał się i żartował ze zgromadzonymi.
Jan Paweł II, fot. Servizio Fotografico L'Osservatore Romano
Jak wielka była jego więź z młodym człowiekiem, mimo różnicy wielu pokoleń, świadczą słowa: „Szukałem Was, teraz Wy przyszliście do mnie”. To właśnie do młodych, czuwających przy swoim Ojcu Świętym wypowiada je w ostatnich godzinach życia.

„To przemijanie ma sens”

W ostatnich salach Muzeum, w sposób szczególny wybrzmiewają słowa papieża „To przemijanie ma sens…”. W czasach, gdy za wszelką cenę ludzie starają się zatrzymać młodość i wyprzeć ze świadomości starość i cierpienie, papież przypominał, że upływ czasu – przemijanie – ma głęboki sens i jest drogą do pełni człowieczeństwa. Ojciec Święty sam pokazywał nam, jak tą drogą kroczyć.
dwa zegary - narodzin i śmierci Karola Wojtyły
Znajdują się tutaj dwie wyjątkowe księgi. Prosta biblia i ewangeliarz. W ostatnich chwilach życia Jana Pawła II s. Tobiana Sobótka czytała papieżowi Pismo Święte, by w momencie kresu Jego ziemskiej wędrówki nakreślić znak krzyża. Ewangeliarz to z kolei wierna kopia tego, położonego na trumnie podczas pogrzebu Jana Pawła II, którego karty przerzucał wiatr, by w końcu go zamknąć. Zamknąć księgę życia Ojca Świętego...
To przemijanie ma sens - strefa wystawy muzeum
Czym jest śmierć? Postawa Ojca Świętego dowodzi, że przemijanie jest tylko przejściem, osiągnięciem celu wędrówki przez nasze życie. Wiara ludu Bożego w obcowanie świętych od pierwszych chwil po śmierci papieża odnosiła się również do niego samego. Tysiące kartek z modlitwami i prośbami przez wstawiennictwo Jana Pawła II są tego najlepszym dowodem. Dzisiaj Kościół oficjalnie czci wadowiczanina Karola Wojtyłę jako świętego, a wiele próśb zanoszonych do Boga przez przyczynę św. Jana Pawła II zostaje wysłuchanych. To znak, że wciąż jest obecny i może towarzyszyć nam każdego dnia.
Karteczki z grobu Ojca Świętego Jana Pawła II
Testament Jana Pawła II

zobacz także